سوغاتی مشهد و کربلا که مُهر و تسبیح و جانماز نیست! این ها را از شهر خودمان هم می توانیم تهیه کنیم . سوغات مشهد آن است که وقتی به مشهد رفتی ،‌ هنگام بازگشتن ، عالِم برگردی . امام(ع) ، معدن علم الهی است . هنگامی که به زیارت می رویم ،‌ باید از این معدن علم ، سوغات علم با خودمان بیاوریم .

راه رسیدن به کوثر هم دو راه است : یکی تلاش و کوشش و دیگری گریه کردن امام حسین (ع) صحنه ای را در کربلا طراحی کرده است که وقتی انسان به آن صحنه می نگرد ، گریه اش می گیرد اسلحه مؤمن گریه است (وَ سلاحُهُ البُکَاء : دعای کمیل) ؛ محرّم نیز ماه گریه است.حرمت و ارزش مداحی به این است که مداحان عزیز با ترسیم صحنه های کربلا ، امام حسین (ع) را به یادمان می آورند و ما را می گریانند و ان کار بزرگ و بااهمیتی است . ولی مداحان محترم باید دقت داشته باشند که عاطفه خانوادگی مردم را تحریک نکنند ؛ بلکه بیشتر از امام (ع) بگویند و از وضعیت و مصیبت های امام و آنچه بر سر ایشان آمد بگویند نه اینکه فرزند خودمان را به پیش چشمان ما بیاورند تا دلمان بشکند و گریه کنیم.برای این که گریه کنیم یا (با صحبت و مداحی خود) دیگران را بگریانیم ، لازم است در خودمان آمادگی ایجاد کنیم و از خداوند بخواهیم که از این جلسه و محفل حسینی(ع) دست خالی و کم بهره خارج نشویم و از خداوند توفیق گریه کردن شایسته ای که حکمت را در وجودمان جوشش دهد ، مسألت نمائیم.